வரலாறு

கங்காரில் இந்துக்களுக்கான வழிபாட்டுத் தலத்தின் தேவையை முதன்முதலில் 1965 இல் இந்திய விசுவாசிகள் குழு முன்வைத்தது. இந்த கோவிலை நிறுவிய ஏழு நபர்களில் மறைந்த எம்.கே.கோவிந்தசாமி, மறைந்த எம்.ராமசாமி, மறைந்த எஸ்.சதாசிவம், மறைந்த பி.சபாபதி, மறைந்த வி.கோவிந்தசாமி நாயுடு, மறைந்த கே.ஜி.ராவ் மற்றும் ஸ்ரீ எம்.அழகுமலை ஆகியோர் ஆவர். முதல் கூட்டம் 3 ஜூன் 1965 அன்று இரவு 8 மணிக்கு பெர்லிஸ் அரவுவில் உள்ள மறைந்த எஸ்.சதாசிவத்தின் இல்லத்தில் நடைபெற்றது. இந்தக் கூட்டத்தில் பெர்லிஸ் மாநிலத் தலைநகர் கங்கரில் கோயில் இல்லாததால் அங்கு கோயில் கட்ட முடிவு செய்யப்பட்டது. 2ம் தேதி. ஜூலை 1965, பெர்லிஸ் இந்தியன் அசோசியேஷன் வளாகத்தில் இந்தியர்களின் ஒரு பொதுக் கூட்டம் நடைபெற்றது. அக்கூட்டத்திற்கு டாக்டர். ஆர்.சிவசம்பதன் தலைமை தாங்கினார் மற்றும் ஒரு குழு அமைக்கப்பட்டது. இருப்பினும், டாக்டர். ஆர் சிவசம்பந்தன் குழு அமைக்கப்பட்ட சில காலத்திலேயே பினாங்குக்கு மாற்றப்பட்டார். இக்குழுவிற்கு மறைந்த திரு. வி.கே.கோவிந்தசாமி நாயுடு தலைவராக நியமிக்கப்பட்டார். பிறகு இக்கோயில் ஸ்ரீ சுப்பிரமணியசுவாமி தேவஸ்தானமாக பதிவு செய்யப்பட்டது. இந்த திட்டத்திற்காக திரு. எஸ்.பி.எல்.பி பழனியப்ப செட்டியார் ஒரு நிலத்தை வழங்கினார். மற்றும் மூலமூர்த்திகளை (ஸ்ரீ ஆறுமுகசுவாமி, ஸ்ரீ வள்ளி, ஸ்ரீ தேவயானை, மயில் வாகனம் மற்றும் பாலி பீடம்) த்தை தமிழ்நாட்டிலிருந்து வரவழைக்கப் பட்டு நண்கொடையாக வழங்கினார். அப்போது சுமார் 80 வயதுடைய பர்மாவில் தனது முன்னோர்கள் பயன்படுத்திய தேக்கு மரத்தால் செய்யப்பட்ட தண்டாயுதபானியின் புகைப்படத்தையும் கொடுத்தார். மத்திய அரசால் மொத்தமாக RM 25,000.00 நிதி உதவியும் வழங்கப்பட்டது. மறைந்த YAB டத்தோ ஷேக் அஹ்மட் அவர்கள் அளித்த தாராளமான உதவியால் இவை அனைத்தும் சாத்தியமானது. 11ம் தேதி. ஜூலை 1968, மறைந்த துன் வி.டி சம்பந்தன் அவர்களால் இக்கோயிலைக் கட்டுவதற்கு அடிக்கல் நாட்டப்பட்டது. ஆனாலும், கோவில் கட்டி முடிக்க போதிய நிதி இல்லையென்பதால். பெர்லிஸ்சின் அமைச்சர் அவர்களால் மீண்டும் M 15,000.00 மாநில நிதியை ஏற்பாடு செய்யப்பட்டது. இந்தியர்களின் முழு ஒத்துழைப்பும் அவர்கள் தந்த நன்கொடைகளின் வழி இக்கோவில் கட்டுவது சாத்தியமானது.